Seyfi İŞMAN

Sevgi nedir diye sorsalar

Bir duygudur derim

Tanımla derseler

Sınırlarım, yapamam derim

Kimedir, neyedir diye ısrar etseler

Tanrıya olur, aileye olur, vatana olur

Çeşitlidir, renklidir derim

Fakat,Tanrıya olan sevginle

Benim sevgim, aynı değil

Anneye olan

Seninkiyle benimki, o da aynı değil

Babaya olan, eşe, çocuğa, aileye olan

Gine aynı değil

Vatan sevgimiz de öyle

Sanat sevgisi de

Sen ayrı hissedersin, ben ayrı

Sen başka duygulanırsın,

Ben başka duygulanırım…

Ama bir tane var ki aynı…

Senin sevgin, benim sevgim aynı Burgazlım

Ne yaşadıysan orada, bende yaşadım

Ne gördüysen orada, ben de gördüm

Ne kokladıysan orada, ben de kokladım

Ben de duygulandım senin gibi

Heybeliden mehtabın çıkışını seyrederken...

Ben de sevindim senin gibi Haziran başında

Ben de hüzünlendim senin gibi Eylülde

İçim yandı yandığında, senin içinin yandığı gibi…

Burgazlım, arkadaşım, “ada”şım

Seni şahsen tanımazsam da

Kış günü, görürsem seni eğer, şehrin bir yerinde

Bakarım arkandan,hatırlamak için, yazı, adamızı

Bilirim sen de yaparsın aynı şeyi

İşte sevgi bu duygudur

Bunu orada yaşayan anlar, yaşayan bilir

Değimli Burgazlım

Karlı bir şubat sabahı bindim vapura

Özlediğim adamı beyazlar içinde görmek için

Denizin ortasında birkaç inci tanesi gördüm uzakta

Ve birazdan karşıma çıkıyor, kuğu gibi Burgaz’ım

Kel kalmış tepesi beyazlar içinde,

Damlar beyaz, cami beyaz, altın haçlı kilise beyaz, bayrak tepe beyaz

Etraf martı dolu, dekora uyum sağlamışlar, görünmüyorlar

Fakat çığlık çığlığa bize de simit atın dercesine

İniyorum vapurdan, bir kişi daha var inen

İskelede kimse yok, üç köpek, iki kedi

Birkaç karga bir o kadar de martı ve bir de ben

Kasvet doluyor içime

Oysa öylemi olur yazları, çocuklar dolar iskeleye cıvıl cıvıl

Pastahane önleri kalabalık, dondurmacıda kuyruk

Lokantalar dolu, tekneler sıra sıra, sokaklar renkli

Ağaçlar yeşil. begonviller mor, zakkumlar pembe beyaz

Yeni doğmuş martılar ciyak ciyak ve insanlar şen

Yok burası Burgaz değil başka bir yer, bilmiyorum

Canım sıkılıyor ayrılmak istiyorum dönmek istiyorum

Ama kulağıma "Dur gitme" diye bir fısıltı geliyor

Kim o diyorum kimsin sen...

Kimse yok etrafımda, tekrar duyuyorum o sesi

"Kal ne olur, özledim ben de seni" diyor

"Ben senin doğduğun yer değil miyim?

Beni yazın mı seversin yalnız

Hatıralarla dolu değil miyim ?

Çocukluk yıllarının mutluluğunu unuttun mu

Arkadaşlık yeminlerini, gençlik yıllarını,

Kızının kollarımda doğuşunu ağustos sıcağında diye devam ediyor

Birden ısınıyorum yaz sıcağı değil tabii

Ama içim ısınıyor, hatıralar canlanıyor

Tabii ya doğduğum yer burası, memleketim

Üzülüyorum böyle düşündüğüm için

Kalıyorum birkaç saat, etrafta kimse yok ama

Sohbet ediyorum kuru ortancalarla, geçen sene diktiğim çamla

Görünüyor vapur Heybelinin ucundan

İniyorum iskeleye beyaz karlı yoldan

Hani ada da kar tutmazmış, her yer bembeyaz

İnanamıyorum burası yaşadığım "ada" mı ?

İskelede yaşlı bir kadın bir çımacı bir de ben

Kalkıyor vapur yavaş yavaş süzüle süzüle

Dondurucu soğuk var ama dışarıdayım

Güle güle diyeceğim sevgilime,

Kış uykuna devam et, çabuk geleceğim merak etme

Sabah saatin altısı

Bir Ezan sesi geliyor uzaktan

Uyandım mı, bilmiyorum

Ardından bir martının sesi, sonra bir tane daha

Onlarca martı bağırıyor, şimdi uyandırıyorlar beni

Daha çok erken uyumak istiyorum, ama olsun, uyanayım…

Burgaz dayım… nasıl olsa.

Güneşin çıkışını göreyim Maltepe üstünden

Sonra kargaları işiteyim ve de tabii ki horozun sesini

Çocukluğumu hatırlayayım, 6 yaşımı 10 yaşımı

Çakıltaşındaki çocukluğuma gideyim…

Babalarımızın vapurdan gelişlerini

Yokuştan aşağı koşmayı,

Yarış etmeyi Yani ile Koko ile.

Kim daha çabuk varacak babasına diye

O günleri hatırlarım ara sıra… hüzünlenirim.

Nedeni yok.

Papuları vardı onların. Aksi,gülmeyen, korkardım ondan

Bir çam ağacı dikmişti mahallenin tam ortasına

Dokuz taş oynayamazsın, tilki tilki saat kaç diyemezsin...

En büyüğümüz Jano, kezab dökerdi her akşam komşular uyurken.

Şimdi bir görseniz ağacı, adanın en büyük çamı olmuş.

Nerdesiniz Toto, Alex, Angela, Simo, Mimi, Argiri

Nerdesiniz Sarika, Cefi, Laki, Suzi, Rifka, Çeli, Daniyel, Mimiko

Madam Atinula, Madam Urania, annemin arkadaşları.

Nerdesin Mösyö Dimitri bana sinemayı sevdiren

Her akşam, duvara perde gerip, film oynatan Totonun babası Mösyö Dimitri.

Neredesin Mister Michael. Bugün bana kaç tane tenis topu vereceksin?

Neredesiniz Anne Baba, bana Burgazı hediye eden canlarım.

Eminim aramızda olmayanlar, ziyaret ederler her yaz, adayı

Öyle değimli Argiri?

Kaç kere çıkardık Fatmanın İncir ağaçlarına?

Hatırlarmısın “Fatma İncir hırsızı var” sözlerini

Nasıl da yakalanmıştım bir keresinde.

Korkudan üstüme yapmıştım hiç unutmam

Ve de ordumuzu… 6 kişilik. Çamlardaki Karargahı

Saat dokuzda kilisenin çanı çalacak

Gine döneceğim hatıralarıma kaç sene geriye gideceğim bilmem….

Bildiğim; Burgaz sokaklarında Rumca duysam...

Peşlerine takılmamın Yunan turistlerin, belki de eski adalıların.

Eskiyi hatırlamak için,mahallemi işitmek için...

Binerler, süzüle süzüle gelen yeni vapurlara.

Oysa “Paşabahçe” görürüm seni arada bir Haliçte

Üzgün, sessiz, paslı, yorgun…

En çok seni severdim.

Beklerdim inatla seninle gitmek için.

Gururla sana bindiğimi söylemek için.

İşte bir vapur sesi. İlk vapur.

Kaptan. Çalma düdüğü böyle

Burgazlılar uyuyor, uyandıracaksın herkesi…

Ama olsun erken kalksın insanlar, adalılar

Şükretsinler güzelliklere, şükretsinler bağıran martılara, kargalara

Adada yaşamanın bilincine varsınlar

Farkındayım ben, biliyor musun ?Mutluyum. Burgazlıyım

Sayın, Orhan Veli izniyle

Burgaz’ı dinliyorum, gözlerim kapalı

Önce hafiften bir poyraz esiyor;

Yavaş yavaş sallanıyor

Yapraklar, ağaçlarda;

Kıyıda iskelede

Balıkçıların sesleri

Burgaz’ı dinliyorum, gözlerim kapalı.

Burgaz’ı dinliyorum, gözlerim kapalı;

Leylekler gidiyor, derken;

Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.

Ağlar çekiliyor kayıklarda

Çocukların suya değiyor ayakları;

Burgaz’ı dinliyorum, gözlerim kapalı.

 Burgaz’ı dinliyorum, gözlerim kapalı;

Serin serin İskele meydanı

Cıvıl cıvıl Deniz kulüpleri

Martı dolu damlar

Karga sesleri geliyor ağaçlardan

Güzelim Eylül rüzgarında çam kokuları

Burgaz’ı dinliyorum, gözlerim kapalı.

Burgaz’ı dinliyorum, gözlerim kapalı;

Bir kelebek çırpınıyor zakkum dalında

Alnın sıcak mı, değil mi, biliyorum;

Dudakların ıslak mı, değil mi, biliyorum;

Beyaz bir ay doğuyor çamların arkasından

Kalbinin vuruşundan anlıyorum;

Burgaz’ı dinliyorum.